در روایتی عبد العظیم حسنى می‌گوید از امام هادی علیه‌السلام شنیدم که مىفرمود
مَعْنَى الرَّجِیمِ أَنَّهُ مَرْجُومٌ بِاللَّعْنِ مَطْرُودٌ مِنْ مَوَاضِعِ الْخَیْرِ لَا یَذْکُرُهُ مُؤْمِنٌ إِلَّا لَعَنَهُ وَ إِنَّ فِی عِلْمِ اللَّهِ السَّابِقِ أَنَّهُ إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ ع لَا یَبْقَى مُؤْمِنٌ فِی زَمَانِهِ إِلَّا رَجَمَهُ بِالْحِجَارَةِ کَمَا کَانَ قَبْلَ ذَلِکَ مَرْجُوماً بِاللَّعْنِ؛
رجیم یعنى رجم‌شده با لعن و رانده شده از هر جای نیکی. مؤمن او را یاد نکند جز بر او لعنت فرستد. به راستى در علم خدا گذشته است: وقتى قائم خروج کند، در زمان او مؤمنى نماند مگر اینکه شیطان را رجم و با سنگ او را از خود دور کند، چنانچه پیش از آن هم آماج لعن آنان بود.
اسم چهارده معصوم به حروف ابجد برای متوسل شدن و حاجت خواستن از ایشان آورده شده است.
مُؤْمِنٌ ,لَا ,کند، ,فِی ,لعن ,أَنَّهُ ,او را ,خدا گذشته ,گذشته است ,علم خدا ,در علم
درباره این سایت